Photo by Sydney Sims on Unsplash
Openbare geweldpleging is vaak makkelijk te herkennen. Het gebeurt recht voor je neus en het trekt de aandacht van omstanders. Een heel groot deel van het geweld houdt zich echter schuil achter de voordeur. Elk jaar worden 63.000 gevallen van gemeld van geweld, maar er wordt verwacht dat dit slechts een derde is van het daadwerkelijke aantal. Dit komt waarschijnlijk doordat slachtoffers zich schamen voor hun situatie, of doordat ze deze als normaal beschouwen.
Omdat dus niet snel wordt toegegeven dat ze slachtoffer zijn van geweld, is het belangrijk dat de omgeving dit signaleert. Maar hoe doe je dit? Het is natuurlijk erg lastig wanneer zowel de dader als het slachtoffer niet wil dat het geweld aan het licht komt en zij dit dus probeert te verbloemen. Er zijn echter wel typerende dingen te zien bij de slachtoffers.
Fysiek geweld zorgt onder andere voor blauwe plekken, kneuzingen of schaafwonden. Slachtoffers zullen echter vaak verwonde lichaamsdelen bedekken, wat in sommige gevallen juist op kan vallen. Ook kan het zijn dat een slachtoffer minder soepele bewegingen maakt, mogelijk door letsel. Naast lichamelijk letsel kun je letten op iemands uiterlijke verzorging, of dat hij of zij belangrijke afspraken niet nakomt.
Mocht je één of meerdere dingen opmerken, probeer dan een moment met deze persoon te vinden waarop jullie een-op-een kunnen spreken. Geef in dit gesprek zo feitelijk mogelijk aan wat je opgemerkt hebt en dat het jou zorgen maakt. Op deze manier doorbreek je misschien het taboe en creëer je het inzicht dat de huidige situatie niet houdbaar is. In dat geval zouden jullie samen aangifte kunnen doen. Het kan natuurlijk ook zijn dat de ander zich ertegen verzet. In dat geval is het verstandig om alleen (anoniem) aangifte te doen.
Morgen 5 oktober is de actiedag ‘Meld Geweld’. Op deze dag wordt aandacht gevraagd voor het signaleren en melden van geweld. Laten we proberen te zorgen dat iedereen een veilig thuis heeft.
Bron: